الى ابى

الى ابى،

ارجوك لا تغضب منى فاْنا فى حبك تضيغ الكلمات رغما عنى ..

ارجوك لاتنزعج منى ومن ثورتى التى كثيرا تكون فى الخطاْ فاْنت مصوبى واْنت لى علمى ..

أبى من لى سواك عن الاْحزان يبعدنى ومن الدنيا يحمينى فاْنت لى الاْمان وبدونك لا اْعرف معنى للاْئتمان ..

أبى ماذا اْكتب لك وعن اْى شىء بداخلى عنك اْخبرك فماذا اْحكى واْكتب اليك عنك علمتنى معنى الحياه وكيف اْعيش واحيا بالكبرياء وبتواضع الاْنبياء ..

علمتنى اْن الحق واْن طال غيابه وأن الباطل واْن طال اْنتصاره فلابد للنور من ظهور ولابد للحق من ظلام الياْس مدام الاْمل موجود من عبور ..

علمتنى ان اْثق دوما بأن قلبى ليس ملكى فقط ولكنه اْمانة اْودعها الله فى داخلى ..

جعلتنى اقبل على المستقبل بجملة واحده وهى اْن غدا باْذن الله اْفضل ..

غرست بداخلى معنى كلمة وطن وعشقت بكلماتك تراب بلادى فلم اْشتكى يوما مر المحن وعلمت بوجودك اْن كل الهموم الى زوال واْن الفرج اْت مهما طال الزمن وكثرت على روؤسنا المحن ..

اأبتى علمتنى اْنا الحكمه  هى اْن اْكون اْول المستمعين واْخر المتحدثين فالكلام فى عالمنا اْصبح لعنة بين العالمين فاْصبحت الكلمة تشعل حربا اذا خرجت خطاْ بين محبين من ملايين السنيين ..

علمتنى اْن الاْمان عملة نادره لا تقاس ولا يوجد لها مكان على وجه البرية الا فى اللجوء الى الرحمن وفى وجودك معى يا نبع الاْمان والائتمان يااْبتى فاْنت اْول حب فى حياتى وبداية لقصص غراماتى فحبك هو من يروينى ووجودك عن الكون دوما يغنينى فاْنت ستكون دوما فارس اْحلامى الذى اراه فى الحقيقة والمنامى فبدونك أنا فى الكون غريبة لا اْعرف لنفسى مْاوى ولا عنوانى فاْسمى بدونك لا ينطق فكيف لى اْن اْرى الا معك وبك ايامى يامن توجنى على عرش قلبه اْميرة وجعلنى فى مملكته مثل الفراشة طليقة لانى بوجودك معى دوما ساكون حرة سعيده..

فى نهاية كلامى اقول لك انى بكل الحب احبك واعشق شيب شعرك وامرغ وجهى فى ثرى قدمك راعاك الله يا ابى وحفظك لى دوما رجلا اراه معى فى كل ايامى..