محكمه

كل يوم بيعدى عليا اقول
ياترى هشوفك بكره سعيد
يا قلبى ولا مهموم
سعيد بقربى ولا حزين بفراق
اعز الناس ولا كل الناس بقي عندك عادى
عادى نشوف احلامنا الجايه
ماضى وعدى وكل الناس
بتعزى الحلم اللى فى قلوبنا
عادى تشوفنى حزينه يا قلبى
مهو كل الناس بيعدوا عليا
زى سنينا واحلامنا الجايه
ضايعين تايهين مش عارفين
هما رايحين ولا جايين
عادى يا قلبى تشوفنى سعيده
مانا كل ماشوف فى الحلم حبيبى
بيقولى انا راجع بكره بكره اكيد
هنحقق احلامنا الجايه
مهو عادى تشوفنى يا قلبى شريده
لما اصحى الصبح الاقينى وحيده
وحبيب القلب بعيد عن عينى
تايه فى الدنيا لوحده يا عينى
على مرمى الشوف
شايف الخوف
بيلمس نقط وحروف
يمشي يحسس على الجدران
يدور على نبض الارض
يقع بيا على الارض
يوقع زكرياتى من على الرفوف
ليه يا زمن غدار
ضاعوا الحبايب مالدار
غابت شمس النهار
والقمر عدى حزين
يسال نجوم الليل
عن حب هنا واسرار
اتمطعت بسمه
على وش الصبح عزفت نغمه
ضحك الكلام
اتبسم الصبح تانى باهتمام
بسمه ترجع لورا سنين
لقيت ذكريات مبسوطه وهنا ورود محطوطه
اتارى البسمه كنز
لا استنى
دى كانت حرز من المسروقات المظبوطه
واتقبض على الاحلام
راحت محكمه الايام
سالها القاضى ايه تهمتك
ارتعشت وخافت
حب السنين انتهى انا مالى ذنب قولها
تنسى اللى كان
ده اللى كان خلاص ماكان وانتهى
هو اللى راح وماقلها
امتى راجع ويجيبلها
كل الورود ومسحلها دمعها
حكم القاضى بردها
للسجن تانى ويعيدلها
كل ذكرى وبعدها
تنسي اللى راح وانتهى
اعترض
على كل كلمه قولتها
ده حبى عمره مانتهى
وذكرياتى كلها ملك لحبيبى ومن بعدها
ماعدتش احتمال
ده انا قلبى مات من وقتها
ضحك الحضور ازاى تقول على حبها
دمع العيون كان اقوى منى وقتها

مانا قبلها كان قلبى مجروح
ومين يبوح
بسر عمره يوم مايروح
حكم القاضى
ببرائه قلبى
واداله تصريح يستنى حبيبه

مســـــتنياك